Recensie: De Elite

Titel: De Elite (The Selection #2)
Auteur: Kiera Cass
Genre: Romantiek, Dystopie, Young Adult
Uitgeverij: van Goor
Bladzijdes: 256
Bindwijze: Paperback
Prijs: 15,00
Cijfer: 3/10
Link naar de Goodreads pagina

Vele meisjes zijn tijdens de Selectie al weg gestuurd en nu is er nog maar een klein groepje van 6 dames die kans maken om de vrouw te worden van prins Maxon. America is al ver gekomen, en de liefde tussen de prins en zij wordt wel groter, alleen blijft haar twijfel bestaan. Aspen is nog steeds aanwezig en is nog steeds verliefd op America. De concurrentie wordt ook heviger en daarnaast zijn er nog de rebellen die aanvallen plegen op het koningshuis. America komt voor hete vuren te staan, en dan is nog maar de vraag of ze kan blijven in het koningshuis…

De Elite is het tweede deel in The Selection. In mijn recensie over De Selectie heb ik al laten merken dat ik geen fan ben van deze serie, maar dat ik de vervelende gewoonte heb om series uit te lezen als ik er eenmaal aan ben begonnen. Toen mijn moeder dus eenmaal vertelde dat De Elite in de bieb was, zei ik maar dat ze hem kon meenemen (en dat terwijl ik zelf al andere boeken aan het lezen was). Ik wilde het boek snel uitlezen zodat ik daarna weer verder kon met de leukere boeken, en dat was ook gelukt. Ik weet niet hoe ik het heb gedaan, maar ik was binnen 2 uur klaar met De Elite. Snel gelezen, klinkt als een goed boek, maar was dat het ook?

De Elite neemt je verder mee in het ”avontuur” van America. Jep, ”avontuur”, want het was nou niet spannend te noemen. Het grotendeel van het verhaal zijn gesprekken die America heeft met prins Maxon, Aspen of andere kandidaten. Het zoetsappige en slijmerige droop er weer flink vanaf. Dit had ik ook als status staan toen ik halverwege het boek zat:

“Jemig, dit boek is ook weer zo zoetsappig. ”Liefje”, ugh… Het zou me niet verbazen als de personages regenbogen uitpoepen en dansen met eenhoorns, wat voelt dit boek tuttig aan… Nou ja, het leest wel lekker snel, maar misschien is dat eerder omdat ik dit boek gewoon snel wil uit hebben zodat ik door kan gaan met de ECHTE leuke boeken!”

Erg spannend vond ik het dus niet. Gelukkig kwamen de rebellen en de geschiedenis van Illea wel wat meer naar voren, maar ik werd eigenlijk telkens teleurgesteld omdat de spanning er niet echt in zat. Het had wel iets meer dan De Selectie, maar veel verschilt het niet. Het las wel vlot, maar misschien is dat ook omdat ik het boek gewoon snel uit wilde hebben.

En de personages, pfff… Van al die twijfels van America word ik echt gek, en Aspen is ronduit irritant omdat hij nog steeds achter America aan zit. Telkens dat ”liefje” of ”lieveling” van prins Maxon, kom op! Bijna geen enkele jongen zegt dat tegen een meisje die die leuk vindt. Al die overdreven lieve romantische gesprekken vond ik zo tenenkrommend! America hoef ik dus echt nooit als fictional character crush, ze is zo besluiteloos! Welke jongen zou een besluiteloos meisje willen als vriendin? Twee gekke gasten in ieder geval…

Ik vind de voorspelbaarheid in dit boek ook wel hoog zitten. Ik heb nu ook een groot vermoeden wie America kiest (na het boek gelezen te hebben had ik een spoiler gelezen op internet en ik heb gelijk…), maar ook de gebeurtenissen zag ik ruim van te voren aankomen. Dit was erg jammer en ik las daarom met een verveelde blik uit mijn ogen. Het enige wat me verraste was de koning, maar zijn handeling aan het einde van dit boek (ik spoiler niks) is waarschijnlijk alleen maar erin gezet zodat er wat meer spanning in de boeken komt.

Toegegeven, voor meisjes is dit vast een perfect boek. Niet al te veel actie, maar veel girly-talk en romantiek. Meisjes kunnen prima zwijmelen bij dit boek, maar deze fanboy kan niet van deze serie genieten. Uiteraard sleep ik mezelf verder naar deel 3 en de rest van de serie, maar genieten? Nee, dat wordt hem niet voor mij. Ben blij dat America in het volgende deel gewoon de keuze eindelijk maakt die ik al vanaf bladzijde 1 verwacht…