Recensie: De Verwanten

Titel: De Verwanten
Auteur: Guido Bottinga
Genre: Geschiedenis, Young Adult, Paranormaal
Uitgeverij: Lemniscaat
Bladzijdes: 412
Bindwijze: Paperback
Prijs: 17,95
Cijfer: 8/10
Link naar de pagina op Goodreads

Luka is bijna achttien en een mooie meid. Ze brengt haar vakantie door bij haar tante, want ze wordt gek van haar ouders. Tijdens de vakantie komt William op bezoek, een geschiedenisstudent uit Engeland die ze vorig jaar had ontmoet tijdens een vakantie in Frankrijk. Ze leken elkaar leuk te vinden, maar William had haar verraden. Hoewel Luka nog steeds boos is op William, besluit ze met hem mee te gaan naar Ieper, waar hij onderzoek moet doen naar gifgas dat werd gebruikt in de Eerste Wereldoorlog. 
Uiteindelijk blijkt er meer aan de hand te zijn. Luka ziet al jaren een jongen met rood haar die alleen zij kan zien, en ze krijgt van haar tante brieven mee van een oud-familielid van haar die heeft gevochten in Ieper. Samen met William probeert ze achter de waarheid te komen in Ieper, zodat ze eindelijk meer duidelijkheid heeft wat de jongen met het rode haar betreft…

Ik had een tijdje terug dit boek gewonnen bij Ninesisters. Ik ben zelf niet van de geschiedenisboeken, maar ik wilde graag een poging wagen in dit genre. Ik had verwacht dat dit boek mij niet zou amuseren, maar dit bleek niet het geval te zijn. Ik vond dit boek juist best goed, hoewel ik wat aantekeningen heb op het verhaal.

Ik was blij met de setting waarin het verhaal zich afspeelt: het speelt zich gewoon af in het heden. Het was erg leuk om te lezen dat dit verhaal zich afspeelde in de moderne tijd, maar dat er toch een blik werd geworpen op de geschiedenis door middel van de brieven van de soldaat uit de Eerste Wereldoorlog. Deze brieven hadden een irritant lettertype, waardoor ik met wat meer moeite deze stukken las. En als we dan over de opmaak beginnen, de cover is echt verschrikkelijk… De zwart-witte soldaten zijn heel pixelachtig en het meisje in het jurkje lijkt er echt in gefotoshopt… Met wat veranderingen zou dit boek een stuk aantrekkelijker eruit zien.

Het verhaal vond ik erg interessant. Luka is een indrukwekkend personage. Ze is erg opstandig, eerlijk, soms een beetje bitchy en vecht om haar leven te leiden zoals zij dat wil. William is daarentegen een rustige en aardige jongeman. Ook de tante van Luka, Jeanne, vond ik een bijzondere vrouw, helemaal tijdens het einde van dit boek. De brieven die Luka voorleest van de soldaat zijn ook mooi geschreven, er zit veel gevoel in. Doordat Luka ook steeds wordt gevolgd door de jongen met het rode haar die alleen zij ziet, krijgt het boek ook een paranormaal tintje. Dit is dus totaal geen standaard geschiedenisverhaal, en dat maakt het origineel en verfrissend.

Wel zijn er wat minpuntjes waardoor ik dit boek niet de volle vijf sterren geef. Sommige gebeurtenissen in het boek kwamen voor mij wat onrealistisch over. Luka en William rijden samen met een auto naar Ieper, terwijl ze allebei nog geen rijbewijs hebben. William heeft auto leren rijden door zelf te oefenen en zelfs Luka rijdt een stuk met de auto, wat ik echt absurd vind. Ik heb zelf één autorijles gehad, maar dan zou ik nog echt niet zelfstandig in een auto stappen en normaal kunnen rijden.
Ook komt Luka in aanraking met een Engels docente uit Engeland in Ieper die snel een goede vriendschap krijgen, wat ik niet echt passend vond. Luka laat in het begin van het boek al merken dat ze niet snel mensen vertrouwt, maar binnen een paar uur is ze al heel hecht met de docente.
Het einde had ik uiteindelijk wel ruim van tevoren zien aankomen. Het werd op een gegeven moment echt overduidelijk hoe de vork in de steel zat, maar Luka had nog lang moeten nadenken voordat ze alles snapte. Dit ergerde me wel wat, waardoor mijn oordeel daalde naar 4 sterren.

Al met al vind ik De Verwanten een mooi boek. Het verhaal en de combinatie van het paranormale en de geschiedenis was erg verfrissend, de personages waren goed uitgewerkt en de manier waarop Ieper werd beschreven was overtuigend. Bottinga laat merken dat hij veel onderzoek naar de Eerste Wereldoorlog heeft gedaan, maar jammer genoeg vond ik wat delen uit het boek wat ongeloofwaardig. Dit is een ideaal boek voor mensen die graag de geschiedenis induiken door middel van een goed verhaal.

2 reacties

  1. Ik ben dol op geschiedenisboeken, maar begrijp eigenlijk niks van die achterflap, haha. Beetje vaag allemaal. Misschien moet ik hem maar op mijn TR lijst zetten…

  2. O ja, dat lettertype. Dat was wel erg vervelend!

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.