Recensie: De Magiër (De geheimen van de onsterfelijke Nicolas Flamel #2) – Michael Scott

Titel: De Magiër – (De geheimen van de onsterfelijke Nicolas Flamel #2)
Auteur:Michael Scott
Genre: Young Adult, Spanning, Fantasy, Mythologie
Uitgeverij: Boekerij
Pagina’s: 400
Bindwijze:Paperback
Prijs: 10,00
Cijfer: 7/10
Nadat de groep is ontsnapt aan John Dee en Sophie de luchtmagie heeft geleerd, komen ze aan in Parijs. Dee wil nog steeds de laatste twee pagina’s van de Codex in handen krijgen en belt een bondgenoot, Niccolo Machiavelli, een andere dienaar van de Duistere Alouden, die aan het hoofd staat van de politie in Parijs. Een achtervolging wordt snel ingezet en Flamel gaat opzoek naar de volgende leraar voor Sophie, de Comte de Saint-Germain, een alchemist, rockster en meester van de Vuurmagie. Terwijl Sophie door hem wordt onderwezen, krijgt Josh les in het vechten met een zwaard door de vrouw van de magiër, Jeanne d’Arc. De tweeling raken steeds meer vervreemd met elkaar en de jaloezie van Josh naar zijn zus neemt erg toe. Ook wordt Flamel steeds ouder, is zijn Perenelle gevangen gezet in Alcatraz en wanneer Dee ook in Parijs is aangekomen, roept Machiavelli een mythisch wezen op waardoor de strijd in de Franse hoofdstad kan beginnen…
De Magiër is het tweede deel van de Flamel-serie en is net zo spannend als het eerste deel. De strijd en de gevechten worden goed afgewisseld met hoofdstukken waarin er veel wordt uitgelegd over magie en de Duistere Alouden. De schrijfstijl is weer erg vlot en de magie en mythologische wezens komen weer volop aan bod. Nieuwe personages worden in het verhaal geïntroduceerd en oude personages krijgen veel meer diepgang en vertonen karakterontwikkeling. Deze karakterontwikkeling is het beste te zien bij Josh, de spanning tussen de tweeling neemt door zijn jaloezie steeds meer toe.
Dit verhaal speelt zich af in Parijs. Aangezien ik zelf een keer in Parijs ben geweest waren de plekken waar de groep zich bevindt makkelijk in te beelden, maar als je nog niet bekend bent met Parijs, zou je hier eventueel wat problemen mee kunnen hebben. Ook in dit deel wordt aan het eind nog wat uitleg gegeven door Michael Scott over een specifieke plek waar de personages zich zullen bevinden. Deze extra informatie is ook interessant voor het verhaal en voegt daarbij wat meer toe aan het boek.
Het minpunt van het verhaal was de lek aan originaliteit. Het eerste deel was heel leuk, maar het tweede deel is eerder een kopie hiervan. De verhaallijn is ongeveer hetzelfde, het begint met een spannende confrontatie, daarna een achtervolging, een nieuwe meester wordt in het verhaal gebracht en uiteindelijk komt er weer een gevecht. Hoewel Scott een aantal wendingen in het verhaal weet te brengen, zijn er te veel overeenkomsten met het eerste deel.
Ondanks dit minpuntje is het tweede deel van de Flamel-serie leuk om te lezen. Het einde maakt je ook best enthousiast naar het derde deel in deze serie, de Tovenares.

Fantasywereld heeft ook een recensie over dit boek geschreven.

Geef een antwoord

Jouw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.